Diferencia entre revisiones de «Bruno Oro»

De Wikipedia, la enciclopedia libre
Contenido eliminado Contenido añadido
Sin resumen de edición
m Revertidos los cambios de 85.50.101.134 a la última edición de 83.53.240.242
Línea 7: Línea 7:
|imdb = 1711708
|imdb = 1711708
}}
}}
'''Bruno Oro Pichot''' ([[Barcelona]], [[4 de junio]] del [[1978]]) es un actor, imitador y cantante català.
'''Bruno Oro Pichot''' ([[Barcelona]], [[4 de junio]] del [[1978]]) es un actor, imitador y cantante [[España|español]].


== Biografía ==
== Biografía ==

Revisión del 19:07 5 feb 2010

Bruno Oro
Información personal
Nombre de nacimiento Bruno Oro Pichot
Nacimiento Barcelona, 4 de junio del 1978 (45 años)
Bandera de España Barcelona, Cataluña, España
Nacionalidad Española
Información profesional
Ocupación Actor y cantante Ver y modificar los datos en Wikidata
Instrumento Voz Ver y modificar los datos en Wikidata
Sitio web

Bruno Oro Pichot (Barcelona, 4 de junio del 1978) es un actor, imitador y cantante español.

Biografía

Nacido en Barcelona en 1978, de madre catalana y padre italiano, es nieto del pintor Ramon Pichot (Figueras, 1924-1996).

Estudió Arte Dramático en el Institut del Teatre, donde se licenció en 1998 y posteriormente en la Rose Bruford College of Drama de Londres. Empezó su carrera profesional a principios de los años 2000. En esa misma época realizó sus primeras incursiones, con papeles secundarios, en la televisión -series como Plats Bruts o El comisario- y en el cine.

En el año 2000 se incorporó como imitador a Minoria absoluta, programa radiofónico de sátira política de la cadena catalana RAC1, con el que ganó el Premio Ondas en 2006. Posteriormente, con el resto del equipo, participó en las distintas adaptaciones televisivas del programa: primero en Las Cerezas en TVE, posteriormente con Miré Usté en Antena 3 y, finalmente, con Polònia en TV3. El éxito de audiencia alcanzado por este espacio le dio a conocer entre el gran público, especialmente por sus imitaciones de políticos como Ángel Acebes, María Teresa Fernández de la Vega o Artur Mas. Con este espacio recibe un nuevo Premio Ondas, entre otros reconocimientos.

Al margen de su trabajo como imitador, siguió desarrollando su carrera como actor, casi siempre vinculado al mundo de la comedia. En cine, participa como secundario en películas como Chuecatown, de Juan Flahn, estrenada en 2007. En teatro, forma pareja artística con Clara Segura, con quien escribe y protagoniza las comedias Maca per favor, les postres y No et moguis, entre otros trabajos. Y en televisión, entre 2005 y 2006, forma parte del elenco de actores del serial El cor de la ciutat, emitido por la televisión autonómica catalana.

En septiembre de 2008 abandonó Polònia y Minoria absoluta para emprender nuevos proyectos en solitario. En TV3 estrenó el programa de eskecthes cómicos Vinagre, del que es director, guionista y coprotagonista, junto con la actriz Clara Segura. Al mismo tiempo, se convierte en colaborador del programa El matí de Catalunya Ràdio, con la sección semanal Petits remeis per a grans histèries.

A finales de 2008 debutó como cantante y compositor musical con el disco Napoli, cantado íntegramente en italiano.[1]

Trabajos

Teatro

  • Romeo and Juliet, (1998)
  • The Cherry Orchard, (1999)
  • Dark of the Moon, (1999)
  • El Alcalde de Zalamea, actor (2000)
  • Don Juan, actor (2002)
  • Els ulls de l'etern Germà, actor (2002)
  • Lo cor de l'home és una mar, actor (2002)
  • Maca, per favor... els postres, autor y actor (2004)
  • No et moguis, autor, y actor (2005)
  • Arcàdia, actor (2007)
  • Un roure, actor (2007)
  • Dia de partit, actor (2008)

Televisión

Radio

Cine

  • Defectos secundarios de Matilde Obradors (cortometraje, 2003)
  • El Tránsfuga de Jesús Font (2003)
  • Chuecatown de Juan Flahn (2006)
  • Sing for Darfur de Johan Kramer (2007)
  • "Little Ashes" (�2008)

Discos

  • Napoli, letra y voz (2008)

Referencias

  1. M. Terrasa (28 de noviembre de 2008). «Bruno Oro ´viaja´ de ´Polònia´ a ´Napoli´ con su primer disco, que presenta hoy». La Vanguardia. Consultado el 5 de diciembre de 2008. 

Enlaces externos