Anexo:Composiciones de Jean Sibelius

De Wikipedia, la enciclopedia libre
Sibelius en 1913.

La siguiente lista presenta todas las composiciones del finlandés Jean Sibelius ordenadas por número de opus. La lista muestra el año aproximado de composición de la obra, así como la fecha de su estreno, en caso de que estas fechas sean conocidas. Los títulos de las composiciones son los originales y en la descripción se indican las características de la obra, datos sobre el lugar, el estreno y los directores y/o intérpretes del estreno, así como posibles revisiones o adaptaciones de la obra.

Se añade también una lista de las composiciones sin número de opus, principalmente obras de juventud y composiciones menores ordenadas cronológicamente.

Composiciones por número de opus[editar]

Op. Período de composición Título Estreno Descripción
1 1897 a 1913 Viisi Joululaulua Cinco canciones navideñas sobre textos de Zacharias Topelius
2 1888 Dos piezas para violín y piano n.º 1 Romance en si menor (primera versión de 1888, la obra fue revisada en 1911)

n.º 2 Epilogue (primera versión Perpetuum mobile de 1888, la obra fue revisada en 1911)

3 1911 Arioso para soprano y orquesta de cuerda 30 de marzo de 1914 Texto de Johan Ludvig Runeberg. Su estreno tuvo lugar en Turku con la soprano Ida Ekman y el Turun Soitannollinen Seura bajo la batuta de Karl Ekman. La obra fue arreglada para voz y piano en 1911.
4 1890 Cuarteto de cuerda en Si bemol mayor 17 de febrero de 1894 (en versión orquestal) Consta de cuatro movimientos: Allegro, Andante sostenuto, Presto y Allegro. El tercer movimiento fue adaptado en 1894 para orquesta de cuerda y estrenado en Turku ese mismo ano por Turun Soitannollinen Seura.
5 1893 Seis impromptus para piano 17 de febrero de 1894 (en versión orquestal) El primero y el segundo están en sol menor, el tercero en la menor, el cuarto en mi menor, el quinto en si menor, y el sexto en mi mayor. Los impromptus V y VI fueron adaptados por el propio compositor en 1894 para orquesta de cuerda, siendo estrenados por Turun Soitannollinen Seura en Turku ese mismo año.
6 1904 (1ª versión)

1905 (versión revisada)

Cassazione 8 de febrero de 1904 La primera versión, de 1904, se estrenó en Helsinki con la Helsingin Soitannollinen Seura bajo la dirección de Sibelius. La obra fue revisada en 1905, según indica "Bör omarbetas" (Debe ser revisada).
7 1892 Kullervo 28 de abril de 1892 Poema sinfónico para soprano, barítono, coro masculino y orquesta sobre textos del 'Kalevala. Consta de cinco movimientos:

I. Johdanto
II. Kullervon nuoruus
III. Kullervo ja hänen sisarensa
IV. Kullervon sotaanlähtö
V. Kullervon kuolema
Su estreno tuvo lugar en Helsinki con la soprano Emmy Achté y el barítono Abraham Ojanperä con la Helsingin Soitannollinen Seura bajo la dirección del propio compositor, teniendo una gran acogida por parte de la crítica.[1]​ Parte de la música fue arreglada para barítono y piano en 1893 (revisada en 1917-18), y barítono y orquesta en 1957.

8 1909 Ödlan 6 de abril de 1910 Música para la obra homónima de Mikael Lybeck: la primera representación tuvo lugar en el Svenska Teatern de Helsinki, siendo dirigida por el propio compositor.
9 1892 En saga 16 de febrero de 1893 (1ª versión)

3 de noviembre de 1902(versión final)

La primera versión de este poema sinfónico data de 1892 y fue estrenada al año siguiente en Helsinki con Sibelius al frente de la Helsinki Soitannollinen Seura. Posteriormente la obra fue revisada a raíz de la invitación de Ferruccio Busoni a Berlín para dirigirla y estrenarla en 1902 por la Helsingin Soitannollinen Seura bajo la batuta de Robert Kajanus.[2]
[10/11] 1893 Música Karelia 13 de noviembre de 1893 (música escénica) Compuesta sobre la música escénica para una "lotería organizada por la Asociación de Estudiantes de Viipuri para promocionar la enseñanza popular en la provincia de Viipuri". Consta de una obertura (ver Op. 10) y ocho partes (arregladas como suite, ver Op. 11).
10 1893 Obertura Karelia 13 de noviembre de 1893 (música escénica) Música escénica para una "lotería organizada por la Asociación de Estudiantes de Viipuri para promocionar la enseñanza popular en la provincia de Viipuri". La primera representación tuvo lugar en acto social de la Asociación de Estudiantes de Viipuri, posiblemente con la Helsingin Soitannollinen Seura bajo la dirección de Sibelius.
11 1894[3] Suite Karelia 13 de noviembre de 1893 (música escénica)

23 de noviembre de 1893 (Los tres movimientos de la Suite junto con la Obertura)

Compuesta sobre la base de música escénica para una "lotería organizada por la Asociación de Estudiantes de Viipuri para promocionar la enseñanza popular en la provincia de Viipuri" (1893). Consta de tres movimientos:

I. Intermezzo
II. Ballade
III. Alla marcia
Posteriormente realizó una adaptación para piano del primero y segundo posiblemente en 1897.

12 1893 Pianosonaatti Compuesta por tres movimientos:

I. Allegro molto
II. Andantino
III. Vivacissimo

13 1891-92 Siete canciones sobre textos de Runeberg n.º 1: Under strandens granar

n.º 2: Kyssens hopp
n.º 3: Hjärtats morgon
n.º 4: Våren flyktar hastigt
n.º 5: Drömmen
n.º 6: Till Frigga
n.º 7: Jägargossen

14 1912 Rakastava 16 de marzo de 1912 Obra para orquesta de cuerda compuesta sobre la base de una composición con el mismo nombre para coro masculino de ese mismo año. Fue estrenada en Helsinki por la Helsingin kaupunginorkesteri bajo la batuta del propio compositor.
15 1894-95 Skogsrået 17 de abril de 1895 Poema sinfónico (balada) para orquesta basado en un poema homónimo de Viktor Rydberg. Su estreno tuvo lugar en Helsinki por la Helsingin kaupunginorkesteri bajo la batuta del propio compositor. En 1895 se realizó un arreglo melodramático para narrador, piano, dos cornos ingleses y cuerdas, y ese mismo año se adaptó la parte final para piano (Ur “Skogsrået”).
16 1894 Vårsång 21 de junio de 1894 La primera versión (Improvisation), que actualmente está perdida, data de 1894 y fue estrenada en Vaasa bajo la batuta del propio Sibelius. Una segunda versión (Kevätlaulu) fue realizada en 1895 y se estrenó en Helsinki el 17 de abril de ese mismo con Sibelius al mando de la Helsingin kaupunginorkesteri. La versión final fue estrenada el 12 de diciembre de 1903 en la capital finlandesa por la Helsingin kaupunginorkesteri dirigida por Robert Kajanus.
17 1891-1904 Siete Canciones n.º 1: Se'n har jag ej frågat mera (1891-92, arreglada para voz y orquesta en 1903)

n.º 2: Sov in! (1891-92)
n.º 3: Fågellek (1891)
n.º 4: Vilse (primera versión de 1898, versión definitiva de 1902)
n.º 5: En slända (1904)
n.º 6: Illalle (1898)
n.º 7: Lastu lainehilla (1902)

18 1893-1901 Seis canciones para coro masculino n.º 1: Sortunut ääni (1898, arreglada ese mismo año para coro mixto)

n.º 2: Terve kuu (1901)
n.º 3: Venematka (1893, arreglada para coro mixto en 1914)
n.º 4: Saarella palaa (1895, arreglada para coro mixto en 1898)
n.º 5: Metsämiehen laulu (1899)
n.º 6: Sydämeni laulu (1898, arreglada para coro mixto en 1904)

19 1902 Impromptu para coro femenino y orquesta 8 de marzo de 1902 La letra es obra de Viktor Rydberg, traducida al finés por Severi Nuormaa (Pojat ja neidot, armas on elämä). Una primera versión fue estrenada en Helsinki por la Helsinki kaupunginorkesteri bajo la dirección del propio compositor. La versión final, completada en 1910, fue estrenada en la capital finlandesa con los mismos protagonistas que los del estreno del 29 de marzo de ese mismo año. En 1910 realizó también una reducción para piano.
20 1900 Malinconia Para violonchelo y piano. El título original de la obra es Fantasia.
21 1896 Natus in curas Himno para coro masculino con letra de Fridolf Gustafsson.
22 Principios dos anos 1890 Suite Lemminkäinen Ver artículo Originalmente concebida como una ópera mitológica sobre el Kalevala (Veneen luominen) similar a las de Richard Wagner, luego cambió sus planes para convertirla en una pieza orquestal de cuatro movimientos:

I. Lemminkäinen ja saaren neidot
II. Tuonelan joutsen
III. Lemminkäinen tuonelassa
IV. Lemminkäisen kotiinpaluu
El segundo movimiento solía escucharse por separado.

23 Arreglo, ca. 1898 Canciones para coro mixto de la Cantata para Ceremonia de los Graduados y Maestres de 1897 n.º 1: Me nuoriso Suomen

n.º 2: Tuuli tuudittele
n.º 3: Oi toivo, toivo sä lietomieli
n.º 4: Montapa elon merellä
n.º 5: Sammuva sainio maan
n.º 6a: Soi kiitokseksi Luojan
n.º 6b: Tuule, tuuli, leppeämmin
n.º 7: Oi lempi, sun valtas ääretön on
n.º 8: Kuin virta vuolas
n.º 9: Oi kallis Suomi, äiti verraton

24 1895-1903 Dos piezas para violín y piano n.º 1: Impromptu (1895)

n.º 2: Romance (en la mayor, 1895)
n.º 3: Caprice (1898)
n.º 4: Romance (en re menor, ca. 1896)
n.º 5: Valse (Waltz) (ca. 1898)
n.º 6: Idyll (ca. 1898, versión final de 1904)
n.º 7: Andantino (ca. 1899, versión final de 1899)
n.º 8: Nocturno (1900)
n.º 9: Romance (en Re bemol menor, 1901)
n.º 10: Barcarola (1903)

25/26 1899 Música para las celebraciones de prensa 4 de noviembre de 1899 Cuadros musicales para las celebraciones de la prensa finlandesa. Los cuadros son obra de Kaarlo Bergbom, mientras que los textos son de Eino Leino y Jalmari Finne. Consta de una obertura y seis cuadros. Su estreno tuvo lugar en el Svenska Teatern de Helsinki con la Helsingin kaupunginorkesteri bajo la dirección del propio Sibelius. Fue revisada posteriormente en los Op. 25 y 26.
25 1911 Scènes historiques I 11 de octubre de 1911 Versiones revisadas de la Música para las celebraciones de prensa (tomó los movimientos All’overtura, Scèna y Quasi bolero de la música de 1899). El estreno fue llevado a cabo por la Helsingin kaupunginorkesteri bajo la dirección del propio compositor.
26 1899

1900 (revisión)

Finlandia 2 de julio de 1900 Versión revisada de la música para las celebraciones de la prensa finlandesa. Su estreno tuvo lugar en Helsinki con la Helsingin Soitannollinen Seura dirigida por Robert Kajanus. En 1900 se revisa para piano, en 1938 para coro masculino (Finlandia hymni; letra de (a) Wäinö Sola, (b) Veikko Antero Koskenniemi), y en 1948 para coro mixto (Finlandia hymni; letra de V. A. Koskenniemi)
27 1898 Kung Kristian II 24 de febrero de 1898 Música para la obra teatral de Adolf Paul. Está compuesta de siete números, y el estreno de los cuatro primeros tuvo lugar en el Svenska Teatern de Helsinki con la Helsingin kaupunginorkesteri dirigida por Sibelius. Los números del 5 al 7 incluidos fueron rematados con posterioridad.
27 1898 Kung Kristian II Suite sacada de música para la obra de Adolf Paul, del propio compositor. En 1898 realizó también un arreglo para piano, el cuarto movimiento tiene texto cantado. Los movimientos que la integran son: I Elegie, II Menuetto, III Musette, IV The Song of the Cross-Spider.
28 1898 (primera versión) Sandels 16 de marzo de 1900 (primera versión)

14 de diciembre de 1915 (versión definitiva)

Improvisación para coro masculino y orquesta con texto de Johan Ludvig Runeberg. El estreno de la primera versión tuvo lugar en Helsinki con Sällskapet Muntra Musikanter y la Helsingin kaupunginorkesteri bajo la dirección de Gösta Sohlström y posteriormente fue revisada, estrenándose la versión definitiva en la capital finlandesa con Sällskapet Muntra Musikanter y la Helsingin kaupunginorkesteri dirigida por Georg Schnéevoigt.
29 1900 Snöfrid 20 de octubre de 1900 (primera versión)

9 de abril de 1902 (revisión)

Improvisación para narrador, coro mixto y orquesta sobre un texto de Johan Ludvig Runeberg. Su estreno tuvo lugar en la capital finlandesa con la Helsingin kaupunginorkesteri bajo la dirección de Robert Kajanus. Fue revisada y se modificó el texto del coro final (Ylistys taiteelle, con texto de Volter Kilpi), siendo estrenado en la capital finlandesa por la Helsingin kaupunginorkesteri dirigida por Robert Kajanus.
30 1899 Islossningen i Uleå älv 21 de outubro de 1899 Improvisación escrita para narrador, coro masculino y orquesta, es una obra de marcado carácter nacionalista sobre texto de Zacharias Topelius, que no pudo ser prohibida por haber sido compuesta en honor del zar Alejandro II. Su estreno tuvo lugar en Helsinki con la Helsingin kaupunginorkesteri dirigida por el propio Sibelius. En 1913 arregló parte de la obra para coro infantil.
31, n.º 1 ca. 1896 Laulu Lemminkäiselle 12 de diciembre Para coro masculino y orquesta sobre texto de Yrjö Veijola. Fue estrenada en Helsinki por los Helsinki Student Singers, una Helsingin kaupunginorkesteri bajo la dirección de Jalmari Hahl.
31, n.º 2 1904 Har du mod? 8 de febreiro de 1904 Compuesta para coro masculino y orquesta sobre texto de Josef Julius Wecksell. Su estreno tuvo lugar la capital finlandesa con la Sällskapet Muntra Musikanter y a Helsingin kaupunginorkesteri dirigida por el propio compositor. En 1904 terminó una versión para piano que revisaría (con texto) en 1911-12.
31, n.º 3 1899 Atenarnes sång 26 de abril de 1899 Escrita para coro infantil, coro masculino y orquesta sobre texto de Viktor Rydberg, esta obra puede interpretarse como una declaración contra la opresión rusa y el gran éxito que tuvo entre el público convirtió a Sibelius en una de las principales figuras de la resistencia nacional. Su estreno tuvo lugar en Helsinki co Akademiska Sångföreningen y a Helsingin kaupunginorkesteri bajo la dirección de Sibelius. En 1899 hizo un arreglo para coro infantil, coro masculino y armonio ad libitum, y ese mismo año escribió un arreglo para piano con texto.
32 1910 (versión final) Tulen synty 9 de febreiro de 1902 (primera versión) Esta obra sobre textos del Kalevala está escrita para barítono, coro masculino y orquesta. Una primera versión se estrenó en Helsinki con Abraham Ojanperä, “Jubilee Choir”, y a Helsingin kaupunginorkesteri bajo la dirección del propio compositor. La obra fue revisada y su versión definitiva, así como una reducción para piano, aparecieron en 1910.
33 1897 Koskenlaskijan morsiamet 1 de noviembre de 1897 Balada para barítono, mezzosoprano y orquesta sobre texto de A. Oksanen. fue estrenada en Helsinki con Abraham Ojanperä y a Helsingin kaupunginorkesteri bajo la dirección do propio compositor. Posteriormente escribió un arreglo para coro masculino y orquesta que se estrenó en la capital finlandesa el 22 de abril de 1945 con Laulu-Miehet y la Radion sinfoniaorkesteri dirigida por Martti Turunen.
34 1913-1916 Dez Bagatelas para piano n.º 1: Valse (1914)

n.º 2: Air de danse (1914)
n.º 3: Mazurka (1914)
n.º 4: Couplet (1914)
n.º 5: Boutade (1914)
n.º 6: Rêverie (1913)
n.º 7: Danse pastorale (1916)
n.º 8: Joueur de harpe (1916)
n.º 9: Reconnaissance (1916)
n.º 10: Souvenir (1916)

35 1907-08 Dos canciones n.º 1: Jubal (letra de Ernst Josephson, 1907-08)

n.º 2: Teodora (letra de Bertel Gripenberg, 1907-08)

36 1899-1900 Seis canciones n.º 1: Svarta rosor (letra de Ernst Josephson, 1899)

n.º 2: Men min fågel märks dock icke (letra de Johan Ludvig Runeberg, 1899)
n.º 3: Bollspelet vid Trianon (letra de Gustav Fröding, 1899)
n.º 4: Säv, säv, susa (letra de Gustav Fröding, 1900 -existe una versión anterior, Andantino, sin palabras-)
n.º 5: Marssnön (letra de Josef Julius Wecksell, 1900)
n.º 6: Demanten på marssnön (letra de Josef Julius Wecksell, 1900 -arreglada para voz y orquesta en 1916-17-)

37 1900-1902 Cinco canciones n.º 1: Den första kyssen (letra de Johan Ludvig Runeberg, 1900)

n.º 2: Lasse liten (letra de Zacharias Topelius, 1902)
n.º 3: Soluppgång (letra de Tor Hedberg, 1902 -existe una versión anterior sin palabras-)
n.º 4: Var det en dröm (letra de Johan Julius Wecksell, 1902)
n.º 5: Flickan kom ifrån sin älsklings möte (letra de Johan Ludvig Runeberg, 1901)

38 1903-1904 Cinco canciones n.º 1: Höstkväll (letra de Viktor Rydberg, 1903 -arreglada para voz y orquesta (Herbstabend / Höstkväll) en 1904, y para voz solista y orquesta de cuerdas (Herbstabend) en 1904-)

n.º 2: På verandan vid havet (letra de Viktor Rydberg, 1903 -arreglada para voz y orquesta en 1903-)
n.º 3: I natten (letra de Viktor Rydberg, 1903 -arreglada para voz y orquesta en 1903-)
n.º 4: Harpolekaren och hans son (letra de Viktor Rydberg, 1904)
n.º 5: Jag ville jag vore i Indialand (letra de Gustav Fröding, 1904)

39 1898 Sinfonía n.º 1 en mi menor 26 de abril de 1899 La obra fue revisada entre la primavera y el verano de 1900, realizándose el estreno de la versión revisada el 18 de julio de ese mismo año en Berlín con la Helsingin kaupunginorkesteri dirigida por Robert Kajanus. La primera sinfonía de Sibelius se caracteriza por la utilización de solos de instrumentos de cuerda y viento. Consta de cuatro movimientos.
40 1912-1916 Diez pensamientos líricos para piano n.º 1: Valsette (1912)

n.º 2: Chant sans paroles (1913)
n.º 3: Humoresque (1913)
n.º 4: Menuetto (1913)
n.º 5: Berceuse (1913)
n.º 6: Pensée mélodique (1914)
n.º 7: Rondoletto (1914)
n.º 8: Scherzando (1915)
n.º 9: Petite sérénade (1915)
n.º 10: Polonaise (1916)

41 1904 Kyllikki Tres piezas líricas para piano.

* n.º 1: Largamente - Allegro
* n.º 2: Andantino
* n.º 3: Comodo

42 1904 Romance en do mayor para orquesta de cuerda 26 de marzo de 1904 Fue estrenado con el nombre de Andante en Turku por la orquesta de Turun Soitannollinen Seura dirigida por el propio Sibelius.
43 1902 Sinfonía n.º 2 en re mayor 8 de marzo de 1902 Sibelius empezó a componer su segunda sinfonía durante el invierno de 1900 en Rapallo (Italia), y su elaboración se prolongó hasta 1902 con el compositor en su Finlandia natal. La obra fue revisada por el compositor después de su estreno y la nueva versión revisada fue estrenada el 10 de noviembre de 1903 en Estocolmo bajo la dirección de Armas Järnefelt.
44 1903 Morte 2 de diciembre de 1905 Música para la obra teatral de Arvid Järnefelt. Consta de seis partes y fue estrenada en el Teatro Nacional de Helsinki bajo la dirección de Jean Sibelius. Posteriormente fue revisada y renumerada con los números 1 y 2 do Op 44, así como o Op 62.
44 1904-1906 Kuolema 25 de abril de 1904 (Op 44 n.º 1)

14 de diciembre de 1906 (Op 44 n.º 2)

n.º 1: Valse triste (versión revisada de la música compuesta para la primera escena de la obra de Arvid Järnefelt. Fue estrenada en el Svenska Teatern de Helsinki con la Helsingin kaupunginorkesteri dirigida por el propio compositor. En 1904 realizó también una versión para piano)

n.º 2: Scene with Cranes (versión revisada de la música compuesta para las escenas 3 y 4 de la obra de Arvid Järnefelt. El estreno tuvo lugar en Vaasa con la Vaasa Orchestra Society bajo la dirección de Jean Sibelius)

45 1904-1910 Dos piezas para orquesta 8 de octubre de 1910 (Op 45 n.º 1)

5 de marzo de 1904 (Op 45 n.º 2)

n.º 1: Dryaden (compuesta en 1910, este poema sinfónico fue estrenado en Oslo pola Musikforeningen bajo la dirección do propio compositor, quien ese mismo año también hizo un arreglo para piano denominado Die Dryade)

n.º 2: Musik zu einer Szene (música incidental compuesta en 1904 y estrenada en la capital finlandesa: ese mismo año hizo un arreglo para piano de su composición denominado Tanz-Intermezzo)
n.º 2: Dance Intermezzo (compuesta en 1907, es un arreglo para orquesta a partir del arreglo para piano de la anterior)

46 1905 Pelléas och Mélisande 17 de marzo de 1905 Consiste en una serie de oberturas para cada uno de los cinco actos, así como cinco piezas más para la obra teatral de Maurice Maeterlinck, traducida al sueco por Bertel Gripenberg. Fue estrenada en el Ruotsalainen Teatteri de Helsinki con el propio compositor como director.
46 1905 Pelléas och Mélisande Suite orquestal basada en la música incidental para la obra homónima de Maurice Maeterlinck, compuesta por ocho movimientos:

* 1. Vid slottsporten (En la puerta del castillo)
* 2. Mélisande, 2a. På stranden vid havet (Na beira do mar)
* 3. En källa i parken (Una primavera en el parque)
* 4. De trenne blinda systrar (Tres hermanas ciegas)
* 5. Pastorale
* 6. Mélisande vid sländan (Mélisande nen la rueca)
* 7. Mellanaktsmusik (Entreacto)
* 8. Mélisandes död (Muerte de Mélisande)
Ese mismo año hizo un arreglo para piano sin el segundo movimiento, así como un arreglo para piano y voz sin el cuarto.

47 1905 (versión definitiva) Concierto para violín en re menor 8 de febrero de 1904 (1ª versión)

19 de octubre de 1905 (versión definitiva)

Una primera versión del concierto fue estrenada en Helsinki por la Helsingin kaupunginorkesteri, dirigida por el propio compositor y con Viktor Novácèk como solista. Posteriormente fue revisado y el estreno de la versión definitiva tendría lugar en Berlín con Karl Halír al violín, y la Staatskapelle Berlin dirigida por Richard Strauss. En 1905 se hizo una reducción para piano. Consta de tres movimientos:

* 1. Allegro moderato
* 2. Adagio di molto
* 3. Allegro ma non tanto

48 Vapautettu kuningatar 12 de mayo de 1906 Balada para coro mixto y orquesta sobre versos de Paavo Cajander. Fue estrenada en Helsinki por la orquesta y coro de la Helsingin Soitannollinen Seura bajo la dirección del propio compositor. En 1910 Sibelius hizo un arreglo para coro masculino y orquesta que fue estrenado el 28 de noviembre de 1913 por la orquesta y el coro de la Unión de Estudiantes bajo la dirección de Heikki Klemetti.
49 1906 Pohjolan tytär 29 de diciembre de 1906 Fue estrenada en el Teatro Marinsky de San Petersburgo con la orquesta del teatro dirigida por el propio compositor. La obra tuvo una buena acogida que le valió al compositor los elogios de la revista Rusj.
50 1906 Seis canciones n.º 1: Lenzgesang (letra de A. Fitger)

n.º 2: Sehnsucht (letra de Emil Rudolf Weiss)
n.º 3: Im Feld ein Mädchen singt (letra de Margarete Susman)
n.º 4: Aus banger Brust (letra de Richard Dehmel)
n.º 5: Die stille Stadt (letra de Richard Dehmel)
n.º 6: Rosenlied (letra de Anna Ritter, canción a solo)

51 1906 Belsazars gästabud 4 de noviembre de 1906 Música incidental para la obra teatral de Hjalmar Procopé en diez partes. Fue estrenada en el Ruotsalainen Teatteri de Helsinki bajo la dirección de Sibelius. En 1939 hizo un arreglo de la parte 2b para voz y piano (Solitude), así como una suite para orquesta en 1907 (ver Op. 51).
51 1907 Belsazars gästabud 25 de septiembre de 1907 Suite orquestal basada en la música incidental para la obra homónima de Hjalmar Procopé, estrenada en Helsinki por la Helsingin Soitannollinen Seura dirigida por el propio Sibelius. Consta de cuatro movimientos:

* 1. Orientalisk marsch
* 2. Solitude
* 3. Nocturne
* 4. Khadras dans
En 1907 hizo un arreglo para piano.

52 1907 Sinfonía n.º 3 en do mayor 25 de septiembre de 1907 La tercera sinfonía de Sibelius supone un punto de inflexión en el estilo compositivo de Sibelius. Esta sinfonía está a medio camino entre la intensidad romántica y patriótica de sus dos primeras sinfonías y la austeridad y complejidad de las obras tardías. Es la más compacta de sus sinfonías con tres movimientos.
53a 1906 Pan och Echo 24 de marzo de 1906 Intermezzo para orquesta estrenado en Helsinki por la Helsingin Soitannollinen Seura bajo la dirección del propio compositor. En 1907 hizo un arreglo para piano.
54 1908 Svanevit 8 de abril de 1908 Música en 13 partes para la obra de teatro homónima de August Strindberg. Fue estrenada en el Ruotsalainen Teatteri de Helsinki bajo la dirección de Sibelius y adaptada a suite orquestal en 1909 (ver Op. 54).
54 1909 Svanevit Suite orquestal basada en la música incidental para la obra homónima de August Strindberg. Consta de siete movimientos:

* 1. Påfågeln (El pavo real)
* 2. Harpan (El arpa)
* 3. Tärnorna med rosor (Las doncellas con rosas)
* 4. Hör rödhaken slå (Hark, o Robin)
* 5. Prinsen allena (El príncipe solitario)
* 6. Svanevit och prinsen (Cisne blanco y el príncipe)
* 7. Lovsång (Una canción del paraíso)

55 1908 Öinen ratsastus and auringonnousu 23 de enero de 1909 Estrenada en San Petersburgo bajo la batuta de Alexander Siloti.
56 1909 Cuarteto en re menor (Voces íntimas) 1. Andante - Allegro molto moderato

2. Vivace
3. Adagio di molto
4. Allegretto (ma pesante)
5. Allegro

57 1909 Cuatro canciones sobre textos de Ernst Josephson n.º 1 Älven och snigeln

n.º 2 En blomma stod vid vägen
n.º 3 Kvarnhjulet
n.º 4 Maj
Op. 57 n.º 5 Jag är ett träd
n.º 6 Hertig Magnus
n.º 7 Vänskapens blomma
n.º 8 Näcken
A Op. 57 n.º 5 Jag är ett träd fue arreglada para voz y orquesta en 1912.

58 1909 Diez piezas para piano n.º 1 Rêverie

n.º 2 Scherzino
n.º 3 Air varié
n.º 4 Der Hirt
n.º 5 Des Abends
n.º 6 Dialogue
n.º 7 Tempo di minuetto
n.º 8 Fischerlied
n.º 9 Ständchen
n.º 10 Sommerlied

59 1909 (primera versión)

1910 (versión definitiva)

In memoriam 8 de octubre de 1910 Marcha fúnebre para orquesta. Fue estrenada en Oslo por la Musikforeningen bajo la batuta de Sibelius.
60 1909 Dos canciones acompañadas por piano o guitarra 12 de noviembre de 1909 Dos canciones escritas sobre textos de The Twelfth Night de Shakespeare, traducidos al sueco por Carl August Hagberg. Su estreno tuvo lugar en el Ruotsalainen Teatteri de Helsinki. Las dos canciones tienen por título:

* n.º 1 Kom nu hit, död (Marcha, Morte!)
* n.º 2 Hållilå, uti storm och i regn (Hey, Ho, O vento y a choiva)
A Op. 60 n.º 1 Kom nu hit, död fue arreglada para voz, arpa y cuerdas en 1957, estrenándose el 14 de junio de ese mismo año con Kim Borg y la Radion sinfoniaorkesteri dirigida por Jussi Jalas.

61 1910 Ocho canciones n.º 1 Långsamt som kvällskyn (texto de Karl August Tavaststjerna)

n.º 2 Vattenplask (texto de Viktor Rydberg)
n.º 3 När jag drömmer (texto de Karl August Tavaststjerna)
n.º 4 Romeo (texto de Karl August Tavaststjerna)
n.º 5 Romans (texto de Karl August Tavaststjerna)
n.º 6 Dolce far niente (texto de Karl August Tavaststjerna)
n.º 7 Fåfäng önskan (texto de Johan Ludvig Runeberg)
n.º 8 Vårtagen (texto de Bertel Gripenberg)

62 1906-1911 Dos piezas para orquesta 8 de marzo de 1911 * Op. 62a Canzonetta (Rondino der Liebenden)

* Op. 62b Valse romantique (Waltz intermezzo)
La Op 62a fue compuesta sobre la base da música compuesta para la obra de teatro de Arvid Järnefelt A Morte: una versión inicial de la pieza fue escrita en 1906 y fue revisada a la versión definitiva de 1911. La Op 62b fue compuesta para la obra de Arvid Järnefelt A Morte en 1911. Ambas fueron estrenadas en el Suomen Kansallisteatteri bajo la dirección de Alexey Apostol al fronte del Apostolin konserttiorkesteri.

63 1910-1911 Sinfonía n.º 4 en la menor 3 de abril de 1911 El tritono domina el material armónico y melódico de la obra, pero en un sesgo distinto al de su Tercera Sinfonía. Esta sinfonía tuvo brevemente el sobrenombre de "Lucus a non lucendo".[4]
64 1913 (1ª versión)

1914 (versión definitiva)

Barden 27 de marzo de 1913 (1ª versión)

9 de xaneiro de 1916 (versión definitiva)

Poema sinfónico. Una primera versión fue estrenada por la Helsingin Soitannollinen Seura bajo la batuta de Sibelius, y una versión definitiva fue estrenada por la Helsingin kaupunginorkesteri y dirigida también por el compositor.
65 1911-1912 Dos canciones para coro mixto * Op. 65a Män från slätten och havet. Compuesta en 1911 sobre letra de Ernst V. Knape.

* Op. 65b A campá melodiosa de la iglesia de Kallio. Un arreglo de la canción homónima del propio compositor para coro mixto, fue compuesta en 1912 sobre un texto de Julius Engström, así como del texto de Heikki Klemetti Päättyy työ, joutuu yö. Ese mismo año Sibelius hizo un arreglo para piano de la canción.

66 1912 Scènes historiques II 29 de marzo de 1912 Esta suite orquestal fue estrenada en Helsinki por la Helsingin Soitannollinen Seura bajo la batuta do propio compositor. Consta de tres movimientos:

* 1. Metsästys (La caza)
# 2. Minnelaulu
3. Nostosillalla (En el puente levadizo)

67, n.º 1 1912 Sonatina para piano en Fa sostenido menor En tres movimientos:

* 1. Allegro
* 2. Largo
* 3. Allegro moderato

67, n.º 2 1912 Sonatina para piano en mi mayor En tres movimientos:

* 1. Allegro
* 2. Andantino
* 3. Allegro

67, n.º 3 1912 Sonatina para piano en Si bemol menor En dos movimientos:

* 1. Andante molto - Allegro moderato
* 2. Andante - Allegretto

68 1912 Dos rondinos para piano * n.º 1 en Sol sostenido menor

* n.º 2 en Do sostenido menor

69 1912-1913 Dos serenatas para violín y orquesta 8 de diciembre de 1915 La serenata n.º 1 en re mayor fue compuesta en 1912, mientras que la serenata n.º 2 en sol menor fue compuesta al año siguiente. Ambas fueron estrenadas en el mismo concierto, dirigido por Sibelius con la Helsingin kaupunginorkesteri y siendo el violín solista Richard Burgin.
70 Luonnotar 10 de septiembre de 1913 Poema sinfónico para soprano y orquesta sobre textos del Kalevala. Su estreno tuvo lugar en el Gloucester Music Festival (Inglaterra) con Aino Ackté y The Festival Orchestra dirigidos por Herbert Brewer. En 1915 hizo un arreglo para piano y voz.
71 1913 Scaramouche 12 de mayo de 1922 Esta música para una pantomima trágica de Poul Knudsen fue estrenada en el Det Kongelige Teater de Copenhague bajo la batuta de Georg Høeberg. Posteriormente, en 1914, hizo dos arreglos para piano de algunas partes (Danse élégiaque y Scène d'amour), así como un arreglo para violín y piano de Scène d'amour en 1925.
72 1907 a 1915 Seis canciones n.º 1 Vi ses igen (compuesta en 1914 sobre letra de Zacharias Topelius, se ha perdido)

n.º 2 Orions bälte (compuesta en 1914 sobre letra de Viktor Rydberg, se ha perdido)
n.º 3 Kyssen (compuesta en 1915 sobre letra de Johan Ludvig Runeberg)
n.º 4 Kaiutar (compuesta en 1915 sobre letra de Larin-Kyösti)
n.º 5 Der Wanderer und der Bach (compuesta en 1915 sobre letra de Martin Gref)
n.º 6 Hundra vägar (compuesta en 1907 sobre letra de Johan Ludvig Runeberg)

73 1914 (versión definitiva) Aallottaret 2002 (1ª y 2ª versión)

1914 (versión definitiva)

Poema sinfónico para orquesta encargado por el Norfolk Festival de Connecticut (Estados Unidos). La obra fue revisada varias veces por el compositor, existiendo tres versiones: de la primera versión perdió el primer movimiento y el estreno del 2º y 3º movimientos tuvo lugar en Lahti el 19 y el 20 de septiembre de 2002 con la Sinfonia Lahti bajo la batuta de Osmo Vänskä. La segunda versión (conservada por completo) fue estrenada un mes después, el 24 de octubre con los mismos protagonistas; finalmente, la versión definitiva fue estrenada en Norfolk el 4 de junio de 1914 bajo la batuta del propio compositor.
74 1914 Cuatro piezas líricas para violín y piano n.º 1 Ekloge

n.º 2 Sanfter Westwind
n.º 3 Auf dem Tanzvergnügen
n.º 4 Im alten Heim

75 1914 a 1919 Cinco piezas para piano n.º 1 När rönnen blommar (1914)

n.º 2 Den ensamma furan (1914)
n.º 3 Aspen (1914)
n.º 4 Björken (1914)
n.º 5 Granen (la primera versión data, al igual que las otras piezas, de 1914, pero posteriormente la revisó y la versión definitiva data de 1919)

76 1911 a 1919 Trece piezas para piano n.º 1 Esquisse (1917)

n.º 2 Etude (1911)
n.º 3 Carillon (1914)
n.º 4 Humoresque (1916)
n.º 5 Consolation (1919)
n.º 6 Romanzetta (1914)
n.º 7 Affettuoso (1917)
n.º 8 Pièce enfantine (1916)
n.º 9 Arabesque (1914)
n.º 10 Elegiaco (1916)
n.º 11 Linnaea (1918)
n.º 12 Capriccietto (1914)
n.º 13 Harlequinade (1916)

77, n.º 1 1914 Laetare anima mea 30 de marzo de 1916 Originalmente para violonchelo y orquesta, su estreno tuvo lugar en Helsinki con Ossian Fohström como solista y la Helsingin kaupunginorkesteri bajo la dirección de Sibelius. En 1915 hizo un arreglo para violín o violonchelo con piano (Cantique).
77, n.º 2 1915 Devotion (Ab imo pectore) 30 de marzo de 1916 Originalmente para violonchelo y orquesta, su estreno tuvo lugar en Helsinki con Ossian Fohström como solista, y la Helsingin kaupunginorkesteri bajo la dirección de Sibelius. Ese mismo año hizo un arreglo para violín o violonchelo con piano (Cantique).
78 1915 a 1917 Cuatro piezas para violín o violonchelo y piano n.º 1 Impromptu (1915)

n.º 2 Romance en fa mayor (1915)
n.º 3 Religioso (1917)
n.º 4 Rigaudon (1915)

79 1915 a 1917 n.º 1 Souvenir (1915)

n.º 2 Tempo di menuetto (1915)
n.º 3 Danse caractéristique (1916)
n.º 4 Sérénade (1916)
n.º 5 Tanz-Idylle (1917)
n.º 6 Berceuse (1917)

80 1915 Sonatina para violín y piano Consta de tres movimientos:

I. Lento - Allegro
II. Andantino
III. Lento - Allegretto

81 1915 a 1918 Cinco piezas para violín y piano n.º 1 Mazurka (1915)

n.º 2 Rondino (1917)
n.º 3 Valse (1917)
n.º 4 Aubade (1918)
n.º 5 Menuetto (1918)

82 1915 Sinfonía n.º 5 en mi bemol mayor 8 de diciembre de 1915 Fue revisada por primera vez en 1916, y nuevamente en 1919, siendo esta última la más interpretada en la actualidad y estrenada el 24 de noviembre de 1919. Los acontecimientos que se produjeron en la década de 1910 supusieron un punto de crisis en su carrera, obligándolo a elegir entre cambiar su estilo para satisfacer los deseos más modernos de las audiencias o seguir componiendo como más le gustaba. Está dividida, al igual que la Tercera Sinfonía, en tres movimientos.
83 1916 Jokamies 5 de noviembre de 1916 Música en 16 partes para la obra de Hugo von Hofmannsthal. Su estreno tuvo lugar en el Suomen Kansallisteatter de Helsinqui. Entre 1925 y 1926 compuso para tres partes de la obra (Episodio, Scèna y Canzone).
84 1914 a 1917 Cinco canciones para coro masculino n.º 1 Herr Lager och Skön fager (compuesta en 1914 sobre letra de Gustav Fröding)

n.º 2 På berget (compuesta en 1915 sobre letra de Bertel Gripenberg)
n.º 3 Ett drömackord (compuesta en 1915 sobre letra de Gustav Fröding)
n.º 4 Evige Eros (compuesta en 1915 sobre letra de Bertel Gripenberg)
n.º 5 Till havs (compuesta en 1917 sobre letra de Jonathan Reuter)

85 1916 a 1917 Cinco piezas para piano n.º 1 Bellis (1917)

n.º 2 Oeillet (1916)
n.º 3 Iris (1916)
n.º 4 Aquileja (1917)
n.º 5 Campanula (1917)

86 1916 a 1917 Seis canciones n.º 1 Vårförnimmelser (compuesta en 1916 sobre letra de August Tavaststjerna)

n.º 2 Längtan heter min arvedel (compuesta en 1916 sobre letra de Axel Karlfeldt)
n.º 3 Dold förening (compuesta en 1916 sobre letra de Carl Snoilsky)
n.º 4 Och finns det en tanke (compuesta en 1916 sobre letra de August Tavaststjerna)
n.º 5 Sångarlön (compuesta en 1916 sobre letra de Carl Snoilsky)
n.º 6 I systrar, I bröder, I älskande par! (compuesta en 1917 sobre letra de Mikael Lybeck)

87, n.º 1 1917 (1ª versión)

1940 (versión final)

Humoresque n.º 1 en re menor 24 de noviembre de 1919 (1ª versión)

15 de diciembre de 1940 (versión definitiva)

Un estreno de la primera versión del Humoresque n.º 1 para violín y orquesta tuvo lugar en Helsinki con Paul Cherkassky como solista y la Helsingin kaupunginorkesteri bajo la dirección de Sibelius. Posteriormente la obra fue revisada y la versión final se estrenó también en la capital finlandesa con Arvo Hannikainen al violín y la Helsingin kaupunginorkesteri bajo la dirección de Toivo Haapanen.
87, n.º 2 1917 Humoresque n.º 2 en re mayor 24 de noviembre de 1919 Un estreno del Humoresque n.º 2 para violín y orquesta tuvo lugar en Helsinqui con Paul Cherkassky como solista y la Helsingin kaupunginorkesteri bajo la dirección de Sibelius.
88 1917 Seis canciones n.º 1 Blåsippan (letra de Frans Michael Franzén)

n.º 2 De bägge rosorna (letra de Frans Michael Franzén)
n.º 3 Vitsippan (letra de Frans Michael Franzén)
n.º 4 Sippan (letra de Johan Ludvig Runeberg)
n.º 5 Törnet (letra de Johan Ludvig Runeberg)
n.º 6 Blommans öde (letra de Johan Ludvig Runeberg)

89, n.º 1 1917 Humoresque n.º 3 en sol menor 24 de noviembre de 1919 La tercera Humoresque para violín y orquesta se estrenó en Helsinki con Paul Cherkassky al violín y la Helsingin kaupunginorkesteri bajo la batuta del propio compositor.
89, n.º 2 1917 Humoresque n.º 4 en sol menor 24 de noviembre de 1919 La cuarta Humoresque para violín y orquesta se estrenó en Helsinki con Paul Cherkassky al violín y la Helsingin kaupunginorkesteri bajo la batuta del propio compositor.
89, n.º 3 1917 Humoresque n.º 5 en Mi bemol mayor 24 de noviembre de 1919 La quinta Humoresque para violín y orquesta se estrenó en Helsinki con Paul Cherkassky al violín y la Helsingin kaupunginorkesteri bajo la batuta del propio compositor.
89, n.º 4 1917 Humoresque n.º 6 en sol menor 24 de noviembre de 1919 La sexta Humoresque para violín y orquesta se estrenó en Helsinki con Paul Cherkassky al violín y la Helsingin kaupunginorkesteri bajo la batuta del propio compositor.
90 1917 Seis canciones sobre textos de Runeberg n.º 1 Norden

n.º 2 Hennes budskap
n.º 3 Morgonen
n.º 4 Fågelfängaren
n.º 5 Sommarnatten
n.º 6 Vem styrde hit din väg?

91a 1917 Jääkärien marssi 19 de enero de 1918 Marcha para coro masculino y piano sobre texto de Heikki Nurmio. Su estreno tuvo lugar en Helsinki con la Akademiska sångföreningen y un septeto de metales dirigido por Olof Wallin. En 1918 fue arreglada para orquesta y coro masculino, siendo estrenada el 21 de abril de 1919 con la Helsingin kaupunginorkesteri dirigida por Robert Kajanus.
91b 1918 Partiolaisten marssi Marcha para piano con texto de Jalmari Finne. El mismo año de su composición fue arreglada por el propio compositor para coro mixto y orquesta, en 1921 hizo un arreglo para coro mixto y piano, y en 1951-52 para dos voces femeninas y piano.
92 1918 Oma maa 24 de octubre de 1918 Un estreno de esta cantata para coro mixto y orquesta sobre un texto de Kallio tuvo lugar en Helsinki con Kansalliskuoro y la Helsingin kaupunginorkesteri bajo la dirección de Armas Maasalo.
93 1919 Jordens sång 11 de octubre de 1919 Un estreno de esta cantata para coro mixto y orquesta sobre un texto de Jarl Hemmer tuvo lugar en Turku con la Turun Soitannollinen Seura dirigida por el propio Sibelius.
94 1914 a 1919 Seis piezas para piano n.º 1 Danse (1919)

n.º 2 Nouvellette (1914)
n.º 3 Sonnet (1919)
n.º 4 Berger et bergerette (1919)
n.º 5 Mélodie (1919)
n.º 6 Gavotte (1919)

95 1920 Maan virsi 4 de abril de 1920 Un estreno de esta cantata para coro mixto y orquesta sobre un texto de Eino Leino tuvo lugar en Helsinki con Suomen Laulu y la Helsingin kaupunginorkesteri bajo la batuta de Heikki Klemetti.
96a 1914 (1ª versión)

1919 (versión definitiva)

Valse lyrique 6 de abril de 1922 Una primera versión de esta pieza para piano fue denominada Syringa. En 1920 hizo un arreglo para orquesta. Una versión orquestal fue estrenada en el Suomen Kansallisteatter de Helsinki con la Helsingin kaupunginorkesteri bajo la batuta de Robert Kajanus.
96b 1919 Autrefois (Scène pastorale) 1 de diciembre de 1919 Esta pieza para orquesta y dos sopranos ad libitum fue estrenada en Helsinki por Sabine Dahlström y Clary Alfthan con la Helsingin kaupunginorkesteri bajo la dirección de Sibelius. En 1920 el compositor hizo un arreglo para piano.
96c 1921 Valse chevaleresque for piano 19 de febrero de 1923 Esta pieza, originalmente para piano, fue arreglada para orquesta en 1921 y estrenada en Helsinqki por la Helsingin kaupunginorkesteri bajo la dirección del propio compositor.
97 1920 Seis bagatelas para piano n.º 1 Humoreske I

n.º 2 Lied
n.º 3 Kleiner Walzer
n.º 4 Humoristischer Marsch
n.º 5 Impromptu
n.º 6 Humoreske II

98a 1921 Suite mignonne 6 de abril de 1922 Para dos flautas y orquesta de cuerda, se estrenó en Helsinki con la Helsingin kaupunginorkesteri bajo la dirección de Karl Ekman. Consta de tres movimientos:

I. Petite scène
II. Polka
III. Épilogue
En 1921 hizo un arreglo para piano.

98b 1923 Suite campestre 19 de febrero de 1923 Para orquesta de cuerda, fue estrenada en Helsinki por la Helsingin kaupunginorkesteri bajo la batuta del propio compositor. Consta de tres movimientos:

I. Pièce caractéristique
II. Mélodie élégiaque
III. Danse
En 1923 hizo un arreglo para piano.

99 1922 Ocho piezas para piano n.º 1 Pièce humoristique

n.º 2 Esquisse
n.º 3 Souvenir
n.º 4 Impromptu
n.º 5 Couplet
n.º 6 Animoso
n.º 7 Moment de valse
n.º 8 Petite marche

100 1922 Suite caractéristique 19 de febrero de 1923 Para arpa y orquesta de cuerda, se estrenó en Helsinki con la Helsingin kaupunginorkesteri bajo la dirección de Sibelius. Consta de tres movimientos:

I. Vivo
II. Lento
III. Comodo
En 1922 hizo un arreglo para piano.

101 1924 Cinco piezas románticas para piano n.º 1 Romance

n.º 2 Chant du soir
n.º 3 Scène lyrique
n.º 4 Humoresque
n.º 5 Scène romantique

102 1922 Novellette Para violín y piano.
103 1924 Cinco impresiones características para piano n.º 1 The Village Church

n.º 2 The Fiddler
n.º 3 The Oarsman
n.º 4 The Storm
n.º 5 In Mournful Mood

104 1919-1923 Sinfonía n.º 6 en re menor 19 de febrero de 1923 Descrita normalmente como sinfonía en re menor aunque no contiene ninguna atribución en clave, está de hecho en modo dórico moderno. Una sexta sinfonía fue denominada "las Cincuenta y siete sinfonías" por el musicólogo Gerald Abraham.
105 1914-2 de marzo de 1924 Sinfonía n.º 7 en do mayor 24 de marzo de 1924 La última de las sinfonías que se conservan completas del compositor finlandés está escrita en un único movimiento que se divide en 10 secciones. Fue descrita como «completamente original en la forma, sutil en el manejo de los "tempi", individual en su tratamiento de la armazón y totalmente orgánica en crecimiento«[5]​ y como «el logro compositivo más notable de Sibelius».[6]​ Sibelius aún viviría 33 años tras la composición de la Séptima Sinfonía, pero esta fue una de sus últimas composiciones.
106 1924 Cinq danses champêtres Para violín y piano.
108 1925 Dos canciones para coro masculino n.º 1 Humoreski (texto de Larin Kyösti)

n.º 2 Ne pitkän matkan kulkijat (texto de Larin Kyösti)

[109] 1925 Stormen 16 de marzo de 1926 Música en 36 partes para la obra de William Shakespeare traducida al danés por Edvard Lembcke. fue estrenada en el Det Kongelige Teater de Copenhague bajo la batuta de Johan Hye-Knudsen. Posteriormente hizo una adaptación de la música y creó una obertura y dos suites para orquesta (ver Op. 109 Nos 1, 2 y 3).
109, n.º 1 1927 Overture Basada en la música para la obra de William Shakespeare Stormen, compuesta en 1926 (ver [Op. 109])
109, n.º 2 1927 Suite n.º 1 Basada en la música para la obra de William Shakespeare Stormen compuesta en 1926 (ver [Op. 109]). Consta de nueve movimientos:

I. Der Eichbaum
II. Humoreske
III. Caliban's Lied
IV. Die Herbstmänner
V. Canon
VI. Scéne
VII. Intrada - Berceuse
VIII. Zwischenspiel - Ariels Lied
IX. Der Sturm
Ese mismo año hizo un arreglo para piano del sexto movimiento.

109, n.º 3 1927 Suite n.º 2 Basada en la música para la obra de William Shakespeare Stormen compuesta en 1926 (ver [Op. 109]). Consta de ocho movimientos:

I. Chor der Winde
II. Intermezzo
III. Tanz der Nymphen
IV. Prospero
V. CanonLied I - Lied II
VI. Miranda
VII. Die Najaden
VIII. Tanz-Episode
Ese mismo año hizo un arreglo para piano del tercer y el sexto movimientos.

110 1926 Väinön virsi 28 de junio de 1926 Cantata para coro mixto y orquesta sobre textos del Kalevala. Su estreno tuvo lugar en Sortavala dirigida por Robert Kajanus.
111 1925 a 1931 Dos piezas para órgano Op. 111a Intrada (1925)

Op. 111b Surusoitto (música fúnebre compuesta en 1931)

112 1926 Tapiola 26 de diciembre de 1926 Este poema sinfónico fue estrenado en Nueva York por la New York Philharmonic bajo la batuta de Walter Damrosch. Una primera grabación fue realizada por la London Symphony Orchestra con Robert Kajanus al frente el 29 de junio de 1932.[7]
113 1926 a 1948 Música ritual para los masones n.º 1 Avaushymni (para harmonium solo, 1927)

n.º 2 Suloinen aate (para voz y harmonium sobre texto de Franz von Schober, 1927)
n.º 3 Näätkö kuinka hennon yrtin (para voz y harmonium sobre texto de Pao Chao, 1927)
n.º 4 Ken kyynelin (para voz y harmonium sobre texto de Johan Wolfgang von Goethe, 1927)
n.º 5 On kaunis maa (para voz y harmonium sobre texto de Aukusti Simelius, 1926)
n.º 6 Salem (compuesta en 1927 para voz y harmonium sobre texto de Viktor Rydberg, en 1938 hizo un arreglo para coro y orquesta, Processional: Onward, Ye Peoples)
n.º 7 Varje själ som längtan brinner (para voz y harmonium sobre texto de Viktor Rydberg, 1927)
n.º 8 Veljesvirsi (para voz y harmonium sobre texto de Samuli Sario compuesta en 1946 y revisada en 1948)
n.º 9 Ylistyshymni (para voz solista, coro y harmonium sobre texto de Samuli Sería compuesta en 1946 y revisada en 1948)
n.º 10 Marche funèbre (para harmonium só, 1927)
n.º 11 Suur' olet Herra (para coro masculino y órgano sobre texto de Simo Korpela compuesta en 1927 y revisada en 1945, ver también Den höga himlen)
n.º 12 Finlandia-hymni (compuesto entre 1899 y 1900, véase Op. 26)

114 1929 Cinco piezas para piano n.º 1 Maisema

n.º 2 Talvikuva
n.º 3 Metsälampi
n.º 4 Metsälaulu
n.º 5 Kevätnäky

115 1929 Cuatro piezas para violín y piano n.º 1 Auf der Heide

n.º 2 Ballade
n.º 3 Humoresque
n.º 4 Die Glocken

116 1929 Tres piezas para violín y piano n.º 1 Scène de danse

n.º 2 Danse caractéristique
n.º 3 Rondeau romantique

117 Suite para violín y orquesta de cuerda Véase Suite para violín y orquesta de cuerda y Andante Festivo.
118 ca. 1930 Sinfonía n.º 8 Una obra perdida: se cree que tras muchas pruebas de trabajo, Sibelius quemó todo lo que llevaba escrito. Se conservan muy pocos fragmentos.

NOTA: no se trabaja con el número de opus 107.

Composiciones sin número de opus[editar]

Período de composición Título Fecha de estreno Descripción
ca. 1881 Vattendroppar Una de las primeras composiciones de Sibelius, está escrita para violín y violonchelo y consiste en una miniatura al estilo de la escuela clásica vienesa, que de hecho podría ser simplemente un pequeño ejercicio de pizzicato para el propio compositor y su hermano, que por aquel entonces estaba empezando a tocar el violonchelo. Algunas biografías sostienen que fue compuesta en 1875 o 1876, pero la mayor parte de los investigadores cree que fue escrita a principios de 1880.[8]
ca. 1881-1882 Dúo Para dos violines, también llamado Adagio - Allegro.
1883 Menuetto Para dos violines y piano.
1883 Piano Trio Para dos violines y piano. Posiblemente en sol mayor. Consta de tres movimientos: I Andante - Allegro, II Adagio, III Vivace
ca. 1884 Andantino Para violonchelo y piano.
1884 Piano Quartet en re menor Para dos violines, violonchelo y piano. Consta de cuatro movimientos: I Andante molto - Allegro moderato, II Adagio, III Menuetto, IV Grave - Rondo (Vivacissimo)
1884 Piano Trio en la menor Para violín, violonchelo y piano. Consta de tres movimientos: I Allegro con brío, II Andante, III Menuetto
1884 Sonata para violín y piano en la menor Consta de cuatro movimientos: I Un poco lento - Più mosso quasi presto, II Andantino, III Tempo di Menuetto, IV Rondo (Presto)
1884-1885 Andante grazioso Para violín y piano.
1885 La Mayor Para piano.
1885 la menor Para piano.
1885 Con moto Para piano.
1885 Mi bemol mayor Para piano.
1885 Cuarteto en Mi bemol mayor Consta de cuatro movimientos: I Allegro - II Andante molto - III Scherzo (Allegretto) - IV Vivace
1885 Molto moderato - Scherzo (Allegretto) Para cuarteto de cuerda. En 1886 hizo un arreglo para piano en mi mayor y mi menor.
1886 la menor Para violín y piano.
1886 Allegro Para violín, violonchelo y piano.
1886 re mayor Para violín solo.
1886 mi mayor y mi menor Arreglo del Scherzo del cuarteto Molto moderato - Scherzo (1885).
1886 Havträsk trio Trío para violín, violonchelo y piano en la menor. Consta de cuatro movimientos: I Allegro maestoso - II Andantino - III Scherzo (Vivace)- IV Rondo
1886 Tema con variaciones En re mayor. Para piano solo.
1886-87 la mayor Para violín y piano.
1886-87 la menor Para violín y piano.
1886-87 do mayor Para violín y piano.
ca. 1886-87 Den lilla sjöjungfrun Obra para narrador y cuarteto de cuerda sobre un texto de Hans Christian Andersen. Se ha perdido.
1886-87 mi menor Para violín y piano.
1886-87 sol mayor Para violín y piano.
1886-87 Si bemol menor Para violín y piano.
ca. 1886-87 Hör du vinden Para narrador y piano. Formaba parte de una obra perdida.
1887 la mayor Para violín y piano.
1887 Andante Para piano. Arreglo para armonio y piano (Andante cantabile, véase abajo).
ca. 1887 Andante cantabile Para armonio y piano. Arreglo del Andante para piano de ese mismo año (véase arriba).
1887 Andante cantabile Para violín y piano.
1887 Andante molto Para violonchelo y piano.
1887 Au crépuscule Para piano.
1887 Dúo Para violín y violonchelo.
1887 fa mayor Para violín y piano.
1887 Si bemol menor Para violín y piano.
1887 Cuarteto Para violín, violonchelo, armonio y piano
1887 Menuetto e Allegro (también Allegro e Menuetto) Para dos violines y violonchelo. Posiblemente relacionada con Serenata (1887, ver más abajo).
1887 Korppoo trio Trío para violín, violonchelo y piano en re mayor. Consta de tres movimientos: I Allegro moderato - II Fantasia - III Finale (Vivace)
1887 Scherzo Para violín, violonchelo y piano a cuatro manos. Formaba parte de una obra perdida.
1887 Serenata Para dos violines y violonchelo. Posiblemente relacionada con Menuetto e Allegro (1887, véase más arriba)
1887 Tema con variaciones En re menor para violonchelo solo.
1887 Tempo di valse En sol menor para violonchelo y piano. La parte del piano se ha perdido.
1887 Trånaden Para narrador y piano sobre un texto de Erik Johan Stagnelius. Consta de cinco movimientos: I Largo - Andante, II Andantino, III Adagio cantabile, IV Andantino etc., V Largo
1887-88 Allegretto En Mi bemol mayor para violín y piano.
1887-88 Andantino Para violín, violonchelo y piano.
1887-88 La bemol mayor Para piano.
1887-88 Mi bemol menor Para violín o violonchelo y piano.
1887-88 Moderato - Maestoso Para violín y piano.
1887-88 Suite para violín y piano en re menor Consta de cinco movimientos: I Un poco adagio - Andante, II Vivace, III Andantino, IV Vivacissimo, V Quasi presto
1888 la menor Para piano.
1888 Adagio En re mayor para piano.
1888 Alla marcia Para cuarteto de cuerda.
1888 Allegretto En Si bemol menor para piano.
1888 Allegretto En do mayor para violín y piano.
1888 Allegretto En re mayor para cuarteto de cuerda.
1888 Allegretto En sol menor para piano.
1888 Andantino Para cuarteto de cuerda.
1888 Andantino En mi mayor para piano.
1888 Andantino En si mayor para piano.
1888 En visa Canción para solista sobre texto de Baeckman.
1888 Ensam i dunkla skogarnas famn Para coro mixto sobre texto de Emil von Quanten.
1888 Si bemol menor Para violonchelo y piano. Parte de la obra se ha perdido.
1888 Hur blekt är allt Para coro mixto sobre texto de Johan Ludvig Runeberg.
1888 Largo Para piano.
1888 Moderato - Presto Para piano.
1888 Näcken 9 de abril de 1888 Canción acompañada por violín, violonchelo y piano. Adaptación escénica del poema de Gunnar Wennerberg Runa om Necken. Su estreno tuvo lugar en el Instituto de Música de Helsinki.
1888 När sig våren åter föder Para coro mixto sobre texto de Johan Ludvig Runeberg.
1888 O, om du sett Para narrador y piano sobre texto de Ellen Hackzell.
1888 Loviisa trio Trío para violín, violonchelo y piano en do mayor. Consta de tres movimientos: I Allegro, II Andante, III Lento - Allegro con brio
1888 Più lento - Tempo di valse Para piano.
1888 Presto Para cuarteto de cuerda.
1888 Suite en mi mayor para violín y piano Consta de cuatro movimientos: I Allegro molto moderato, II Allegro molto, III Più lento quasi andantino, IV Allegro brillante
1888 Serenad Canción para solista sobre texto de Johan Ludvig Runeberg.
1888 Tanke, se hur fågeln svingar Para coro mixto sobre texto de Johan Ludvig Runeberg.
1888 Tema y variaciones En Do sostenido menor para cuarteto de cuerda. Parte de la obra se ha perdido.
1888 Tema y variaciones En sol menor para cuarteto de cuerda.
1888 Upp genom luften Para coro mixto y piano sobre texto de Per Atterbom.
1888 Vivace Para piano.
1888-89 Ack, hör du fröken Gyllenborg Canción popular adaptada para coro mixto.
1888-89 Adagio En fa menor para cuarteto de cuerda.
1888-89 Allegretto En la mayor para cuarteto de cuerda.
1888-89 Allegro Para cuarteto de cuerda.
1888-89 Allegro Para violín y piano.
1888-89 Andante - Allegro Para cuarteto de cuerda y piano.
1888-89 Andante - Allegro molto Para cuarteto de cuerda.
1888-89 Andante molto sostenuto Para cuarteto de cuerda.
1888-89 Då världar ännu skapade ej voro Canción acompañada posiblemente por violonchelo y piano sobre texto de un autor desconocido.
1888-89 Mi bemol mayor Para piano.
1888-89 Si bemol menor Para violonchelo y piano. Parte de la obra se ha perdido.
1888-89 Moderato - Allegro appassionato Para cuarteto de cuerda.
1888-89 Orgier Canción para solista sobre texto de Lars Stenbäck.
1888-89 Più lento Para cuarteto de cuerda.
1888-89 Skogsrået Canción para solista sobre texto de Viktor Rydberg.
1889 A Betsy Lerche Para piano.
1889 Allegretto En mi mayor para piano.
1889 Allegro Para septeto de viento y metales.
1889 Andantino Para violín, viola y violonchelo.
1889 Canon Para violín y violonchelo.
1889 Fantasía Para violonchelo y piano. Parte de la partitura para piano se ha perdido.
1889 Florestan Suite para piano en cuatro movimientos: I Moderato, II Molto moderato, III Andante, IV Tempo primo
1889 Fuga för Martin W Dedicada a Martin Wegelius para cuarteto de cuerda.
1889 Cuarteto en la menor En cuatro movimientos: I Andante - Allegro, II Adagio ma non tanto, III Vivace, IV Allegro
1889 Ouverture Para septeto de viento.
1889 Suite en la mayor Para violín, viola y violonchelo. De sus cinco movimientos -I Prélude (Vivace), II Andante con moto, III Menuetto, IV Air (Andante sostenuto), V Gigue-, los dos últimos se han perdido.
1889 Sonata en fa mayor Para violín y piano. Consta de tres movimientos: I sin indicación de tempo, II Andante, III Vivace
1889 Lulu waltz En Fa sostenido menor para violonchelo y piano. Tiempo de vals.
1889-90 Sonat fragment för Becker Partes de una sonata para piano.
1889-90 Vi kysser du fader min fästmö här? Para coro femenino y piano sobre texto de Johan Ludvig Runeberg.
1890 Adagio En re menor para cuarteto de cuerda.
1890 Likhet Canción para solista con texto de Johan Ludvig Runeberg.
1890 Quinteto con piano en sol menor Para cuarteto de cuerda y piano. Consta de cinco movimientos: I Grave - Allegro, II Intermezzo (Moderato), III Andante, IV Scherzo (Vivacissimo), V Moderato - Vivace
1890-91 Cirkusmarsch Posiblemente para orquesta. Obra perdida.
1890-91 Fäktmusik Obra perdida.
1891 Obertura en mi mayor para orquesta 23 de abril de 1891 Su estreno tuvo lugar en Helsinki con la Helsingin Soitannollinen Seura dirigida por Robert Kajanus.
1891 “De musikaliska liken” 1891 Obra perdida. Se sabe que su estreno tuvo lugar en Helsinki el mismo año en que fue compuesta.
1891 Cuarteto con piano en do menor Para dos violines, violonchelo y piano. También en do mayor.
1891 Preludium También conocido como Förspel. Para septeto de viento y metales.
1891 Scène de ballet 23 de abril de 1891 El estreno de esta obra orquestal tuvo lugar en Helsinki con la Helsingin Soitannollinen Seura dirigida por Robert Kajanus.
1891 Tema y variaciones Tema de siete variaciones para piano. Obra perdida.
1891-92 Andantino - Menuetto Para septeto de viento.
1891-92 Dúo Para violín y viola.
1891-92 Scherzo Para piano
1892 Porilaisten marssi 5 de febrero de 1892 Marcha militar. Posiblemente un arreglo para pequeña orquesta. Obra perdida.
1892 Tule, tule, kultani Arreglo de una canción popular para voz y piano.
1893 Rondo Para viola y piano.
1893 Svartsjukans nätter Para narrador, violín, violonchelo y piano. Textos de Johan Ludvig Runeberg.
1893 Työkansan marssi Marcha para coro mixto con letra de Juho Heikki Erkko.
1893-94 Soitapas sorea neito Para tenor solista y coro mixto sobre textos extraídos del Kanteletar.
1894 Cantata 31 de mayo de 1894 Cantata para una Ceremonia de Graduados y Maestres de 1894 para soprano, barítono, coro mixto y orquesta sobre textos de Kasimir Lönnbohm. Su estreno tuvo lugar en Helsinki con Aino Ackté, Abraham Ojanperä, posiblemente el Coro Sinfónico y la orquesta da Helsingin Soitannollinen Seura dirigida por el propio Sibelius. En 1896 hizo un arreglo para coro mixto titulado Marcha Festiva.
1894 Menuetto 23 de octubre de 1894 Para orquesta. Fue estrenado en Helsinki por la orquesta da Helsingin Soitannollinen Seura dirigida por Robert Kajanus.
1894 Rakastava Ciclo de canciones para coro masculino con textos del Kanteletar: 1. Miss’ on kussa minun hyväni, 2. Eilaa, eilaa, 3. Hyvää iltaa lintuseni, 4. Käsi kaulaan, lintuseni. Ese mismo año hizo un arreglo para coro masculino y orquesta de cuerda. En 1898 hizo un arreglo para coro mixto (ver Op. 14).
1895 Laulun mahti Arreglo para coro masculino de una balada de Jãzeps Vïtols.
1895 Serenad 17 de abril de 1895 Para barítono y orquesta sobre textos de Erik Johan Stagnelius. Estrenada en Helsinki por Abraham Ojanperä y la orquesta Helsingin Soitannollinen Seura dirigida por el propio compositor.
1895-96 Allegretto En fa mayor para piano.
1896 Marcha Festiva Arreglo para coro mixto de la Cantata para la Ceremonia de Graduados y Maestres de 1894. Texto de Kasimir Lönnbohm.
1896 Jungfrun i tornet La única ópera de Sibelius. Se trata de una ópera de un acto sobre un libreto de Rafael Herzberg. Su estreno tuvo lugar en el Teatro Ruotsalainen de Helsinki con Ida Flodin, Engström, Emmy Achté y Abraham Ojanperä en los papeles cantados, y Helsingin Soitannollinen Seura dirigida por el mismo compositor.
1896 Cantata 2 de noviembre de 1896 Cantata para coro mixto y orquesta sobre textos de Paavo Cajander escrita para la coronación del zar Nicolás II. Fue estrenada en Helsinki, probablemente con Coro Sinfónico y la Helsingin Soitannollinen Seura dirigida por el mismo Sibelius. También se interpreta sen coro, denominándose Kröningsmarsch (Marcha de Coronación). En 1913 hizo un arreglo para coro infantil.
1896-97 Lento Para piano.
1896-98 Dolcissimo - Moderato Para kantele.
1897 Aamusumussa Para coro mixto con texto de Juho Heikki Erkko. Alrededor de 1913 hizo un arreglo para coro infantil.
1897 Cantata 30 de mayo de 1897 Cantata para una Ceremonia de Graduados y Maestres de 1897 para soprano, barítono, coro mixto y orquesta sobre textos de Aukusti Valdemar Forsman. Fue estrenada bajo la dirección de Sibelius en Helsinki el mismo año de su composición. Solo se conserva una partitura de parte del coro.
1897 18 19/XII 97 Para piano.
1897-98 Dos arreglos de canciones italianas Arreglos de las canciones Ohi ‘Caroli’ e Trippole, Trappole para coro mixto e instrumentos. Las partituras instrumentales se han perdido.
1898 Carminalia Arreglo de tres canciones en latín para coro infantil y piano o armonio. 1. Ecce novum gaudium, 2. Angelus emittitur, 3. In stadio laboris.
1898 Kuutamolla Para coro masculino con textos de Aino Suonio.
1898 Min rastas raataa Para coro mixto sobre textos del Kanteletar.
1898 Rakastava Suite para coro mixto arreglo de la canción para coro masculino de 1894 con textos del Kanteletar.
1899 Marcha triste Para piano.
1899 Segelfahrt Canción para voz solista sobre textos de Johannes Öhquist.
1899 Souda, souda sinisorsa Canción para voz solista con letra de Aukusti Valdemar Forsman.
1899 Tiera Septeto para viento y percusión.
1899 Waltz Para violín y kantele.
1900 Isänmaalle Para coro femenino con letra de Paavo Cajander. Fue arreglada para coro masculino en 1908.
1900 Kavaljeren Para piano.
1900 Porilaisten marssi 4 de julio de 1900 Marcha militar. Arreglo para orquesta. Su estreno tuvo lugar en Estocolmo con la Helsingin Soitannollinen Seura dirigida por Robert Kajanus.
1902 Obertura en la menor para orquesta 8 de marzo de 1902 Su estreno tuvo lugar en Helsinki con la Helsingin Soitannollinen Seura dirigida por el mismo compositor.
1902 Kotikaipaus Para coro femenino sobre texto de Walter von Konow.
1902 Till Thérèse Hahl (Lauloit piennä) Para coro mixto. Dos composiciones distintas sobre textos de Nils Wasastjerna.
1903 Arreglos de canciones populares finlandesas Para piano: 1. Minun kultani , 2. Sydämestäni rakastan, 3. Ilta tulee, ehtoo joutuu, 4. Tuopa tyttö, kaunis tyttö, 5. Velisurmaaja, 6. Häämuistelma
1904 Veljeni vierailla mailla Para coro masculino sobre letras de Juhani Aho.
1905 Cortège 30 de abril de 1905 Obra orquestal. Su estreno tuvo lugar en Helsinki con la Helsingin Soitannollinen Seura dirigida por el propio compositor.
1905 Ej med klagan Para coro mixto sobre texto de Johan Ludvig Runeberg.
1906 Erloschen Canción para solista con letra de Georg-Busse Palma.
1906 Grevinnans konterfej 6 de enero de 1907 Para narrador y orquesta de cuerda sobre texto de Zacharias Topelius. Su estreno tuvo lugar en Vaasa.
1907 Adagio Para piano.
1908 Isänmaalle Para coro masculino sobre letras de Paavo Cajander. Es un arreglo de una canción para coro mixto de 1900.
1909 Hymn to Thaïs, the Unforgettable Canción para solista con texto de Arthur H. Borgström.
1909 Vänskapens blomma Canción para solista con texto de Ernst Josephson. No es la misma obra que Op. 57 n.º 7.
1910 Kansakoululaisten marssi Para coro infantil sobre texto de Onnen Pekka (seudónimo).
1911 Hochzeitszug Obra orquestal para la obra de teatro Die Sprache der Vögel, de Adolf Paul.
1911 Cantata (Härliga gåvor) Para coro femenino con letra de Walter von Konow.
1912 Uusmaalaisten laulu Para coro mixto con letra de Kaarlo Terhi.
ca. 1913 Aamusumussa Para coro infantil con texto de Juho Heikki Erkko. Es un arreglo de una canción para coro mixto de 1896.
ca. 1913 Terve ruhtinatar Para coro infantil. Arreglo de la cantata para la coronación del zar Nicolás II (1896).
1913 Spagnuolo Para piano.
1913 Three Songs for American Schools Para coro y piano. 1. Autumn Song (texto de Richard Dixon 2. The Sun Upon the Lake Is Low (texto de Walter Scott) 3. A Cavalry Catch (texto de Fiona McLeod)
1913 Till trånaden Para piano.
1915 Tanken Para dos sopranos y piano sobre texto de Johan Ludvig Runeberg.
1917 Drömmarna Para coro mixto sobre texto de Jonatan Reuter.
1917 Fridolins dårskap Para coro masculino sobre texto de Erik Axel Karlfeldt.
1917 Mandolinato Para piano.
1918 Brusande rusar en våg Para coro masculino sobre texto de Gösta Schybergson.
1918 Jone havsfärd Para coro masculino sobre texto de Erik Axel Karlfeldt.
1918 Ute hörs stormen Para coro masculino sobre texto de Gösta Schybergson.
1919 Con passine Para piano solo.
1919 Mummon syntymäpäivänä Canción para solista sobre un texto de autor desconocido.
1919 Promootiomarssi 31 de mayo de 1919 Esta obra para orquesta fue estrenada en Helsinki por la Helsingin kaupunginorkesteri dirigida por Robert Kajanus.
1919 Till O. Parviainen Obra para piano dedicada a Oscar Parviainen.
1924-25 En glad musikant Para violín solo. Debajo de las notas hay un texto de Ture Rangström.
1920 Små flickorna Canción para solista sobre texto de Hjalmar Procopé.
1920 Viipurin lauluveikkojen kunniamarssi Para coro masculino sobre texto de Eero Eerola.
1922 Andante Festivo Para cuarteto de cuerda. Arreglo para cuerdas y timbales ad libitum en 1938.
1922 Likhet Para agrupación desconocida sobre un texto de Johan Ludvig Runeberg.
1924 Koulutie Para coro mixto sobre un texto de Veikko Antero Koskenniemi.
1925 Ett ensamt skidspår Para narrador y piano sobre texto de Bertel Gripenberg. Fue arreglada para narrador, arpa y cuerdas en 1957
1925 Una bendición del Señor Para celebrante y órgano.
1925 Tres responsorios Sobre textos tomados de la Biblia: I En el Domingo de Ramos (liturgia y órgano), II En el Día de Todos los Santos o exequias fúnebres(celebrante, coro y órgano), III En el Día de Todos los Santos o exequias fúnebres; celebrante, coro y órgano. 3. En las festividades cristianas juveniles (celebrante, congregación -coro-, y órgano.
1925 Morceau romantique sur un motif de M Jakob de Julin 9 de marzo de 1925 Para orquesta. Estrenada en Helsinki por la Helsingin kaupunginorkesteri dirigida por el mismo Sibelius. Posteriormente hizo un arreglo para piano con número de opus 26.
1925 Narciss Canción para solista sobre texto de Bertel Gripenberg.
1925 Skolsång Para coro mixto sobre texto de Nino Runeberg.
1925 Skyddskårsmarsch Para coro masculino y piano ad libitum sobre texto de Nino Runeberg.
1925-26 Postludium Para órgano.
1925-26 Preludium Para órgano.
1927 Den höga himlen Para coro mixto u órgano. Escrita sobre la base de la 11.ª parte de Música ritual para los masones Op. 113 (Suur’ olet Herra. Texto de Jacob Tegengren.
1928 Siltavahti Para coro masculino sobre texto de Wäinö Sola. Ese mismo año hizo un arreglo para voz solista y piano.
1929 Jouluna (On lapsonen syntynyt meille) Para coro mixto. Toma textos de August Verner Jaakkola y de Nyt seimelle pienoisen lapsen, de Väinö Ilmari Forsman.
1929 Suite para violín y orquesta 8 de diciembre de 1990 Originalmente como Op. 117. Estrenada en Lahti mucho después de la muerte del compositor con John Storgårds como solista y la Sinfonia Lahti dirigida por Osmo Vänskä. Consta de tres movimientos: I Escena en el campo (Allegretto), II Serenata. Tarde de primavera (Andantino), II No verán (Vivace)
1929 Viipurin lauluveikkojen kunniamarssi Obra para coro masculino sobre texto de Eero Eerola. Se trata de una obra distinta sobre el mismo texto que la compuesta en 1920.
1930 Karjalan osa Para coro masculino y piano sobre texto de A. Nurminen.
1931 Rakkaalle Ainolle Para piano a cuatro manos.
1938 Andante Festivo 1 de enero de 1939 Para cuerdas y timbales ad libitum. Arreglo del cuarteto de cuerda de 1922. Fue estrenada y grabada por la Radion sinfoniaorkesteri dirigida por el mismo compositor. También aparece como opus 117.
1948 Ett ensamt skidspår 19 de diciembre de 1948 Para narrador, arpa y cuerdas sobre texto de Bertel Gripenberg. Arreglo de obra para narrador y piano de 1925. Estrenada en Helsinki por la Helsingin kaupunginorkesteri dirigida por Martti Similä y una narración de Ella Eronen.
? Amerikanske mjölnarens sång Canción para solista sobre texto desconocido y de la que se desconoce también su tonalidad. Obra perdida.

Referencias[editar]

  1. Sirén, Vesa (principal editor) et al. (3 de julio de 2005). «Jean Sibelius, The Music - Kullervo. The Sibelius Project. Consultado el 16 de octubre de 2012. 
  2. Erik W. Tawaststjerna (trans. Robert Layton), Sibelius, Volume I: 1865-1905, University of California Press (1976), pp. 129-130.
  3. "Karelia music" en sibelius.fi
  4. 1 de marzo de 1913 Musical Times, página 193, reportaje de una interpretación llevada a cabo en Copenhagen en 1913.
  5. Layton, Robert (2002). «Sibelius». En Wintle, Justin, ed. Makers of Modern Culture. London: Routledge. p. 479. ISBN 0-415-26583-5. 
  6. Hepokoski, James (2001). «Sibelius». En Sadie, Stanley; Tyrrell, John, eds. The New Grove Dictionary of Music and Musicians XXIII (Second edición). London: Macmillan. pp. 319-47. ISBN 0-333-23111-2. . Quoted by Whittall, p. 61
  7. CHARM Discography, Centre for the History and Analysis of Recorded Music (www.charm.ac.uk)
  8. Music becomes a serious pursuit 1881-1885 en www.sibelius.fi

Bibliografía[editar]

  • Dahlström, Fabian: Jean Sibelius: Thematisch-bibliographisches Verzeichnis seiner Werke. Wiesbaden: Breitkopf & Härtel, 2003. ISBN 3-7651-0333-0
  • Poroila, Heikki: Yhtenäistetty Jean Sibelius: Teosten yhtenäistettyjen nimekkeiden ohjeluettelo. Neljäs, tarkistettu laitos. Helsinki: Suomen musiikkikirjastoyhdistys, 2012. ISBN 952-5363-14-7[1]

Enlaces externos[editar]