Cesare Cremonini

De Wikipedia, la enciclopedia libre
Cesare Cremonini
Información personal
Nacimiento 22 de diciembre de 1550 Ver y modificar los datos en Wikidata
Cento (Italia) Ver y modificar los datos en Wikidata
Fallecimiento 19 de julio de 1631 Ver y modificar los datos en Wikidata
Padua (República de Venecia) Ver y modificar los datos en Wikidata
Causa de muerte Peste Ver y modificar los datos en Wikidata
Religión Iglesia católica Ver y modificar los datos en Wikidata
Educación
Educado en Universidad de Ferrara Ver y modificar los datos en Wikidata
Información profesional
Ocupación Filósofo Ver y modificar los datos en Wikidata
Empleador
Alumnos Joachim Jung, William Harvey, Gabriel Naudé, Claudio Achillini, Guy Patin y Antonio Rocco Ver y modificar los datos en Wikidata
Movimiento Escuela de Padua Ver y modificar los datos en Wikidata
Miembro de Academia galileana de ciencia, letras y artes Ver y modificar los datos en Wikidata

Cesare Cremonini o Cremonino (en latín: Cæsar Cremoninus o Cæsar Cremonius), (22 de diciembre de 1550, Cento, ahora provincia de Ferrara, - 19 de julio de 1631, Padua) fue un filósofo italiano de la segunda mitad del siglo XVI y de comienzos del siglo XVII.

Biografía[editar]

Considerado uno de los grandes filósofos en su tiempo, estuvo patrocinado por Alfonso II de Este, Duque de Ferrara. En su tiempo, cobraba dos veces el salario de Galileo Galilei, y es recordado como actor del proceso a Galileo, siendo uno de los dos eruditos que se negaron a mirar a través de su telescopio.

Cesare Cremonini enseñó filosofía durante treinta años en las universidades de Ferrara y de Padua. Profesaba las doctrinas de Aristóteles y de Alejandro de Afrodisias. Fue acusado de materialista y de ateo.

Principales obras[editar]

  • Explanatio proœmii librorum Aristotelis De physico auditu (1596)[1]
  • De formis elementorum (1605)
  • De anima (1611)
  • Disputatio de cœlo (1613)
  • De quinta cœli substantia (1616)
  • De calido innato (Apologia dictorum Aristotelis De cálido innato adversus Galenum) - Venice: Deuchiniana (reimpreso en 1634) (1626)
  • De origine et principatu membrorum. (Apologia dictorum Aristotelis De origine et Principatu membrorum adversus Galenum) - Venecia: Hieronymum Piutum (1627)
  • De semine (Expositio in digressionem Averrhois de semine contra Galenum pro Aristotele)[2]​ (1634)
  • De calido innato et semine (Tractatus de cálido innato, et semine, pro Aristotele adversus Galenum) - Leiden: Elzevir (Lugduni-Batavorum) (1634)
  • De sensibus et facultate appetitiva (1634)
  • De sensibus et facultate appetitiva (Tractatus tres : primus est de sensibus externis, secundus de sensibus internis, tertius de facultate appetitiva. Opuscula haec revidit Troylus Lancetta auctoris discipulus, et adnotatiotes confecit in margine) also (Tractatus III : de sensibus externis, de sensibus internis, de facultate appetitiva) (ed. Troilo Lancetta, como "Troilus Lancetta" o "Troilo de Lancettis"), Venecia: Guerilios (1644)
  • Dialectica (Dialectica, Logica sive dialectica) (ed. Troilo Lancetta, como "Troilus Lancetta" o "Troilo de Lancettis") (a veces "Dialecticum opus posthumum") - Venecia: Guerilios (1663)

Referencias[editar]

  1. British Museum Dept. of Printed Books, Henry Ellis, Henry Hervey Baber: Librorum impressorum qui in Museo britannico adservantur catalogus, II. pars I. C, 1814, article "Cremoninus, Cæsar" online
  2. De acuerdo a Léopold Mabilleau, p. 70 y nota en p. 76 (reutilizado identicamente en J.-Roger Charbonnel) que confluye en Digressionem y texto agregado en 1634. Mabilleau dice "1624" aunque parece la tipología de la ed. de 1634.