Lucio Ticio Plaucio Aquilino

De Wikipedia, la enciclopedia libre
Lucio Ticio Plaucio Aquilino
Información personal
Nacimiento Siglo IIjuliano Ver y modificar los datos en Wikidata
Familia
Padres Lucio Epidio Ticio Aquilino Ver y modificar los datos en Wikidata
Avidia Plautia Ver y modificar los datos en Wikidata
Información profesional
Ocupación Político Ver y modificar los datos en Wikidata
Cargos ocupados Senador romano Ver y modificar los datos en Wikidata

Lucio Ticio Plaucio Aquilino (en Latín: Lucius Titius Plautius Aquilinus) fue un senador romano, que vivió en el siglo II, y desarrolló su cursus honorum bajo los emperadores Antonino Pío, y Marco Aurelio.

Familia[editar]

Descendiente de una familia aristocrática italiana, Aquilino pudo haber sido hijo de Lucio Epidio Ticio Aquilino, cónsul en 125, y de Avidia Plaucia.[1]

Carrera[editar]

Fue cónsul ordinario en 162 como colega de Quinto Junio Rústico.[2][3]​ Poseía una fábrica de cerámica, atestiguada por sellos latericios sobre dolia;[4]​ también poseía una familia de esclavos en Aquileya.[5]

Notas[editar]

  1. Olli Salomies, Adoptive and Polyonymous Nomenclature in the Roman Empire (Helsinki: Societas Scientiarum Fennica, 1992), pp. 100f.
  2. Géza Alföldy, Konsulat und Senatorenstand unter den Antoninen (Bonn: Habelt Verlag, 1977), p. 176.
  3. Así lo indican las inscripciones:
    • CIL XI 3936 = AE 2011, 374, Capena (Italia): L(ucio) Pacatio Tyranno / honorato collegi(i) / fabrum tignariorum / Romanensium ex / decreto ordinis municipi(i) / Capenatium foederatorum / conlatione facta ordinis / eiusdem municipi(i) et / Augustalium et vicanorum / item libertorum ipsius / ob merita eius / l(ocus) d(atus) d(ecreto) d(ecurionum) // Dedicata XIIII K(alendas) Oct(obres) / Iunio Rustico [II] / [Plautio] Aquilino [co(n)s(ulibus)] / [---] ludos [---] / [---]de[---] / [----]nto [
    • CIL XIV 58 = CIL 14, 59, Ostia Antica (ITalia): Positi XV K(alendas) / Febr(u)arias / Q(uinto) Iunio Rus/tico L(ucio) Plaut[io] / Aquilin[o] / co(n)[s(ulibus)] // C(aius) Caelius / (H)ermeros ant/istes huius lo/ci fecit sua / pec(unia) // C(aius) Caelius / Ermeros ant/istes huius lo/ci fecit sua / pec(unia)
    • IAM 2-1, 125 = AE 1948, 115, Sidi Ali bou Jenoun (Marruecos): Q(uinto) Iunio Rustico II L(ucio) Titio Plautio Aquilino co(n)s(ulibus) / Kal(endis) Februari(i)s / Aurelii Banasitani ex decreto splendidissi/mi ordinis Q(uintum) Claudium Ferocem Q(uinti) / filium Aeronium Montanum patronum / sibi liberisque ac posteris suis cooptaverunt / Q(uintus) Claudius Ferox Q(uinti) fil(ius) Aeronius Montanus i<d=T> / patrocinium in se recepit egerunt legati / M(arcus) Domitius Tingitanus IIvir Sex(tus) Saen(ius) Caecilianus / L(ucius) Flavius Saturninus Dec(imus) Iuvent(ius) Saturninus / Q(uintus) Iulius Martialis
  4. Figlinae, entre otras:
    • CIL XV 1368,10, Roma (Italia): Quintillo et Prisco co(n)s(ulibus) o(pus) f(iglinum?) ex / pr(aediis) Plauti Aquilini / o(pus) d(oliare) (año 159)
    • CIL XV 1368,16, Ostia Antica (Italia): Quintillo et Prisco co(n)s(ulibus) o(pus) f(iglinum?) ex / pr(aediis) Plauti Aquilini / o(pus) d(oliare)
    • CIL XV 1368,17, Ostia Antica (Italia): Quintillo et Prisco co(n)s(ulibus) o(pus) f(iglinum?) ex / pr(aediis) Plauti Aquilini / o(pus) d(oliare)
    • CIL XV 1368-20, Arezzo (Italia): Quintillo et Prisco co(n)s(ulibus) o(pus) f(iglinum?) ex / pr(aediis) Plauti Aquilini / o(pus) d(oliare)
    • CIL XV 1369,20, Florencia (ITalia): M(arco) Po< m = N >peio Macri(no) P(ublio) Iuvent(io) Cels(o) / co(n)s(ulibus) ex p(raediis) Plauti Aquil(ini) / d(oliare) o(pus) (año 164)
    • CIL XV 1370,1, Tusculum (Italia): Ex praed(iis) Plauti / Aquilini
    • CIL XV 1370,2, Tusculum (Italia): Ex praed(iis) Plauti / Aquilini
  5. CIL V 1462 = InscrAqu. 02, 1639 , Aquileya (Italia): Violae / Plauti Aquilini / Primitivos (sic) con/iug(i) et Primitivae / verna coniug(is) / filiae eor(um)

Bibliografía[editar]

  • Géza Alföldy, Konsulat und Senatorenstand unter den Antoninen, (Bonn: Habelt Verlag, 1977).
  • Olli Salomies, "Adoptive and Polyonymous Nomenclature in the Roman Empire, (Helsinki: Societas Scientiarum Fennica, 1992).

Enlaces externos[editar]


Predecesor:
Marco Annio Aurelio Vero César III y
Lucio Elio Aurelio Vero Cómodo
Cónsul del Imperio romano
junto con Quinto Junio Rústico II

162
Sucesor:
Marco Poncio Leliano y
Aulo Junio Pastor Lucio Cesenio Sospes